Aniela Walter, poruszona nielojalnością i zdradą syna, postanawia umrzeć. Po położeniu się do łóżka, stwierdza, że to głupota z tym całym umieraniem i postanawia działać. W roli głównej niesamowita Danuta Szaflarska.
Czym jest cykl Filmy do obejrzenia po 60-tce?
W ramach cyklu będą prezentowane filmy, które warto obejrzeć po przejściu na emeryturę. Jeśli chcesz dowiedzieć, dlaczego kino jest nazywane 10 muzą oraz dlaczego warto oglądać i dyskutować o filmach, zapraszam do pierwszego artykułu całego cyklu.
Większość filmów z mojej listy bez problemu znajdziesz w bibliotece, jako dodatek do gazety czy w programie TVP Kultura. W razie problemów z ich zdobyciem, poproś o pomoc rodzinę, sąsiadów lub przyjaciół. Mam cichą nadzieję, że obejrzysz te filmy.
Jakie filmy polecam w ramach cyklu Filmy do obejrzenia po 60-tce?
Choć goni nas czas, reż. Rob Reiner
Prosta historia, reż. David Lynch
Młodzi duchem, reż. Stephen Walker
Buena Vista Social Club, reż. Wim Wenders
Butelki zwrotne, reż. Jan Svěrák
Lawendowe wzgórze, reż. Charles Dance
Pamiętnik, reż. Nick Cassavetes
Żelazna Dama, reż. Phyllida Lloyd
Jeszcze nie wieczór, reż. Jacek Bławut
Pora umierać, reż. Dorota Kędzierzawska
Foto copyright: Chimney Pot, Agencja Filmowa Telewizji Polskiej, Film Ilumination, Tandem Taren-To, Kid Film, Panavision Polska, Polski Instytut Sztuki Filmowej
Pora umierać – dlaczego warto obejrzeć ten film?
Główną bohaterką filmu jest Aniela Walter, pogodna staruszka żyjąca w drewnianej willi gdzieś pod Warszawą ze swoją suczką Filą. Udaje jej się spełnić marzenie o pozbyciu się ostatniego dokwaterowanego po wojnie lokatora.
Łapie wtedy oddech, ma poczucie, że zaczyna nowy etap i chce, by dom na nowo tętnił życiem. Dni upływają na wykonywaniu prostych czynności i rozmowach z psem.
Pewnego dnia odkrywa, że rzadko odwiedzający ją syn potajemnie spotyka się z bogatym sąsiadem, który chce przejąć jej nieruchomość. Poruszona nielojalnością i zdradą syna postanawia umrzeć.
Przygotowuje całą niezbędną do tego pogrzebową oprawę – żałobną suknię, gromnicę i różaniec. Zatrzymuje także stary zegar. Po położeniu się do łóżka, nagle zrywa się z niego. Stwierdza, że to głupota z tym całym umieraniem i postanawia działać.
W rolę główną wcieliła się wspaniała Danuta Szaflarska. Film jest hołdem dla tej znanej aktorki. Za swoją grę otrzymała Złotego Lwa za najlepszą kobiecą rolę pierwszoplanową na Festiwalu Filmowym w Gdyni.
Jej obecność stanowi pewnego rodzaju klamrę spinającą polską kinematografię po II wojnie światowej. Aktorka wystąpiła również w pierwszym polskim powojennym filmie pt. Zakazane piosenki.
Film pokazuje również inny punkt patrzenia na starzenie się niż w opisanym wcześniej filmie Jacka Bławuta. Zdecydowanie warto obejrzeć oba.
Więcej o filmie można dowiedzieć się tutaj.
