Jak twórczo wykorzystać czas w domu i jednocześnie pobudzić mózg do działania poprzez pisanie? Na 5 twórczych sposobów na spędzenie czasu w domu zaprasza pedagog Magda Wieteska.
5 twórczych sposobów na spędzenie czasu w domu
Historia ze zdjęć
To jedno z ćwiczeń, które proponuję uczestnikom prowadzonych przeze mnie warsztatów dziennikarsko-literackich.
Domowa kwarantanna to czas, w którym wielu z nas sięga do albumów ze zdjęciami. Przeglądamy je, porządkujemy, przy niektórych fotografiach zatrzymujemy się dłużej. Wspominamy…
Zajęcie to potrafi wciągnąć czasem na cały dzień! Już sam proces przeglądania, sięgania pamięcią do przeszłych zdarzeń może być przyjemny i refleksyjny. Można na samym oglądaniu zdjęć i ich porządkowaniu zakończyć, ale można też twórczo się przy tym pobawić.
Ćwiczenie 1.
Wybierz jedno zdjęcie ze swojego albumu. Najlepiej takie, na którym jesteś, ale niekoniecznie sam. Zastanów się, dlaczego akurat ta fotografia najmocniej przyciągnęła Twoją uwagę.
Jakie wspomnienia kryją się za nią? Kiedy to było? Gdzie to było? Kto z Tobą był? Co się wtedy działo? A może pamiętasz inne szczegóły – jaka to była pora roku, jaka pogoda, czy to był miły czas, czy ważny dla Ciebie?
A teraz usiądź wygodnie, weź kartkę papieru, długopis (albo otwórz komputer) i napisz krótką historię tego zdjęcia. Możesz pisać w pierwszej osobie, np.: „Był rok 1974. Byliśmy na wakacjach w Ustce. Pamiętam, że tego dnia…”.
A może łatwiej będzie Ci wprowadzić bohatera tej historii? Np. tak: „Anna miała wtedy 34 lata. To był jej pierwszy od pięciu lat wyjazd nad ukochane morze…”.
Ćwiczenie 2.
Wybierz 4, 5 zdjęć ze swojego albumu. Zwróć uwagę, by nie były to podobne ujęcia – w tej samej scenerii, w tym samym czasie. Ułóż je w takiej kolejności, by móc przedstawić pewną historię opartą na fotografiach.
Pamiętaj, że dobra historia powinna mieć swój początek, rozwinięcie, punkt kulminacyjny i zakończenie. Teraz pod każdym zdjęciem napisz kilka zdań, ale tak, by stanowiły podstawę do ciągu dalszego historii, czyli nawiązywały do następnej fotografii.
Jeśli brakuje Ci zdjęcia, który będzie punktem kulminacyjnym opowieści, sięgnij jeszcze raz do swojego albumu.
Historia już jest? To teraz, na koniec, nadaj jej tytuł.
Alternatywne zakończenia bajek
To zadanie świetnie sprawdzi się nie tylko dla seniorów mających wnuki. Wszyscy pamiętamy znane bajki, prawda? Pamiętamy też, że wiele z nich kończy się dramatycznie, a nawet tragicznie, jak np. „Dziewczynka z zapałkami” H.Ch. Andersena.
Weź na warsztat jedną ze znanych bajek. A teraz stwórz jej inne zakończenie. Jeśli jest dramatyczne – spraw, aby w Twojej historii zakończyło się optymistycznie.
Możesz też zmienić bieg bajki nie u jej kresu, ale wcześniej. W „Czerwonym Kapturku” wilk zjada babcię. A może wcale nie musi jej zjadać, a Kapturek nie musi bać się wilka?
Pomyśl o alternatywnych rozwiązaniach, w których np. wilk wcale nie jest postacią negatywną. Może przeszedł metamorfozę? Jaką i dlaczego? A może nigdy nie miał złych zamiarów?
Pozwól pracować swojej wyobraźni. A jak już będziesz miał gotową bajkę, opowiedz/przeczytaj ją swoim wnukom. Na pewno będą zaskoczone!
Lista wdzięczności
Czas pandemii i niepokojów z nią związanych, nakazów i zakazów, izolacji od tego, co towarzyszyło nam na co dzień, bywa trudny. Postarajmy się jednak codziennie znaleźć choć jeden powód do radości. Pomoże nam w tym „lista wdzięczności”.
Za co jestem dziś wdzięczny? Nie zdarzyło się nic spektakularnego, nadal nie wiem, jak będą wyglądały kolejne dni, tygodnie nawet, nie czuję się najlepiej, ale… no właśnie – znajdź powody do wyrażenia wdzięczności.
Odbyłeś miłą, krzepiącą rozmowę przez telefon z przyjacielem? Zapisz to na swojej liście wdzięczności. Przeczytałeś świetną książkę, pasjonujący artykuł? Umieść na swojej liście! Dzieci przyniosły Ci torbę z zakupami, żebyś nie musiał sam wychodzić do sklepu? To jest jak najbardziej rzecz do zapisania!
A może po prostu fakt, że żyjesz, żyją Twoi najbliżsi? Zapisuj w notatniku albo w kalendarzu na koniec każdego dnia, za co jesteś wdzięczny. Zobacz, jak się czujesz po każdym takim wpisie. Lepiej, prawda? ☺
Dziennik, pamiętnik, blog
„Tylko pamięć ocali nas od zapomnienia”. Pisanie spełnia wiele funkcji – także terapeutyczną. Pozwala uporządkować myśli, uczy i rozwija mechanizm wnioskowania, wyrabia styl literacki, redukuje lub minimalizuje napięcia.
Rozpoczęcie prowadzenia dziennika jest możliwe w każdej chwili. Można go pisać dla siebie, można dla potomnych, można go wysłać na jeden z konkursów literackich. Nie tylko wielcy artyści dzielą się swoimi przeżyciami. ☺
Czas mamy szczególny, choćby z tego powodu, że mamy go więcej niż wcześniej, siedząc teraz przymusowo w domu. Zróbmy z tego pożytek!
Nie wiesz, jak zacząć? Zacznij od daty. ☺ Pomyśl, co się dzisiaj działo w Twoim życiu. Niewiele? Nieprawda! Przecież myślisz, czujesz, czytasz, oglądasz, słuchasz. Masz opinie na wiele tematów. To wszystko warte jest odnotowania!
Nawet, wbrew pozorom, coś tak zwyczajnego jak codzienna aura może być początkiem pisania dziennika. „15 kwietnia. Obudziło mnie słońce. Pamiętam, jak w zeszłym roku o tej samej porze urodziła się moja pierwsza wnuczka…”.
Pamiętaj o regularności! A jeśli uznasz, że chcesz się podzielić swoimi refleksjami z resztą świata, załóż blog, czyli e-dziennik. To także sposób na zyskanie przyjaciół w sieci. ☺
Ćwiczenia słowne
Dobrze zacząć dzień od dobrego samopoczucia, w czym może pomóc rozgrzewka umysłowa.
Zrób sobie filiżankę pachnącej kawy lub herbaty, usiądź wygodnie, weź kartkę i długopis.
Napisz na kartce jakieś dłuższe słowo, np. FILIŻANKA. A teraz spróbuj ułożyć jak najwięcej nowych wyrazów z tego jednego słowa. Pamiętaj jednak, że do układania nowych słów możesz wykorzystać tylko te litery i w takiej liczbie, w jakiej występują w podanym wyrazie.
Przykład: LODÓWKA.Wyrazy ze słowa lodówka: lak, wódka, lód, woda, lok itd. Uwaga – to proste ćwiczenie bardzo wciąga! ☺
Autorką pomysłów jest Magda Wieteska – pedagog, andragog, dziennikarka, autorka książek i artykułów naukowych. Instruktorka warsztatów dziennikarskich i literackich.
Od 2015 r. prowadzi warsztaty na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Uniwersytecie Wrocławskim. Efektem zajęć stała się wydana w 2019 r. książka pod jej redakcją napisana przez seniorów („Mój przyjaciel smartfon”). Więcej: http://magdawieteska.pl/.
BĄDŹ NA BIEŻĄCO – polub stronę psychologdlaseniora.pl na Facebooku!
Przeczytaj również:
Kreatywność, twórczość i pisanie na emeryturze
Ćwiczenia poprawiające sprawność umysłową za darmo
