Św. Augustyn powiedział kiedyś, że „świat jest książką i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę”.Osiem literackich inspiracji pozwoli Wam odkryć Afrykę oraz cztery kraje Azji i Oceanii – Japonię, Oman, Indie oraz Papuę-Nową Gwineę.
Biblioteka dojrzałego człowieka #3: Odkrywając odległe lądy
Ryszard Kapuściński, Heban.
W swojej ostatniej Kapuściński zabiera nas w niezwykłą podróż po Afryce. Heban stanowi podsumowanie czterdziestu lat podróży autora przez kontynent. Stanowi niezwykły zapis burzliwego okresu – zrzucania kolonialnych zależności, przewrotów, rewolucji i wielkich nadziei na lepszą przyszłość.
Kapuściński w niezwykły wręcz sposób maluje słowem. Jego refleksje i obserwacje, opisane barwnym językiem, sprawiają, że na chwilę przenosimy się z nim na Czarny Ląd. Obserwujemy zarówno piękno krajobrazów jak i poznajemy największe problemy i wyzwania żyjących tam ludzi.
Wielopoziomowa narracja, łącząca elementy reportażu i powieści, wciąga z niezwykłą siłą. Do Hebanu wracam regularnie, co kilka lat odświeżając afrykańskie wspomnienia.
Bronisław Malinowski, Życie seksualne dzikich.
Życiem seksualnym dzikich nasz wybitny rodak wyznaczył początki nowoczesnej antropologii. Do jego czasów antropologowie bazowali na analizie tekstów, rzadko prowadząc badania terenowe. Malinowski wśród Trobriandczyków spędził dwa lata, stając się częścią miejscowej społeczności.
Wydana w 1929 roku książka stanowi wnikliwy opis ich obyczajowości, poglądów oraz zwyczajów. To fantastyczna podróż do świata, który przestał już istnieć.
Jak współcześnie wyglądają miejsca, które sto lat wcześniej odwiedził Malinowski? Tego możecie dowiedzieć się z książki Seks, betel i czasy. Życie seksualne dzikich sto lat później, autorstwa Aleksandry Gumowskiej.
Paulina Wilk, Lalki w ogniu.
Lalki to kolejna książka Pauliny Wilk, po lekturze której szczerze podziwiam dar obserwacji autorki. Wiele z nich jest tak trafnych, że lepiej pewnych fenomenów życia w Indiach opisać się nie da!
W niektórych rozdziałach jest co prawda za dużo poetyki i nieco fantazyjnego ukazania Indii (np.rozdział o bazarze). Mimo wszystko jednak polecam Lalki, szczególnie osobom, które chciałyby poznać atmosferę tego kraju.
Wojciech Jagielski, Na wschód od zachodu.
Świetna książka przedstawiająca losy ludzi, którzy postanowili uwolnić się od zachodniej cywilizacji i zacząć na nowo życie w Indiach. Polski reporter opisuje ich wędrówkę – fizyczną i duchową.
Jest takie powiedzenie, że życie przeżywamy wprzód, ale rozumiemy wstecz. W ten właśnie sposób, krok po kroku odkrywając wędrówkę swoich bohaterów szlakiem hippisów, Wojciech Jagielski próbuje zrozumieć ich decyzje, motywacje oraz pośrednio odpowiedzieć na pytanie, czy znaleźli to, czego szukali.
Joanna Bator, Japoński wachlarz.
Choć książka została napisana już kilkanaście lat temu, to wiele obserwacji nadal pozostaje trafnych i stanowi dobry wstęp dla wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się nieco więcej o Japonii.
Humor i anegdoty umiejętnie wkomponowane w treść oraz wciągający opis zwyczajów i codzienności życia w Tokyo sprawiają, że warto sięgnąć po książkę Joanny Bator.
Anna Ikeda, Życie jak w Tochigi. Na japońskiej prowincji.
Japonia kojarzy się wielu osobom z supernowoczesnym krajem, w którym roboty obsługują w restauracji, a szybką podróż między miastami zapewniają nam shinkanseny (pociągi rozwijające prędkość nawet 300 km/h). Jak jednak wygląda codzienne życie na japońskiej prowincji?
Życie jak w Tochigi nie jest typową książką o Japonii ani przewodnikiem po tym kraju. To bardziej zapis obserwacji, codziennego życia na Honsiu, okraszony wielką dawką humoru. Świetnie poszerza perspektywy patrzenia na Kraj Kwitnącej Wiśni.
Agata Romaniuk, Z miłości? A to współczuję
Historie aranżowanych małżeństw, przedślubnych kontraktów, pieniędzy za każde urodzone dziecko, zaszywania przez ślubem, romansów homo- i heteroseksualnych we współczesnym Omanie, rządzonym (w trakcie powstawania książki) przez bezdzietnego, samotnego sułtana, który poślubił… swój kraj.
Książkę Agaty Romaniuk czyta się świetnie. To z jednej strony kwestia stylu, z drugiej zaś jej opowieść pozwala nam zajrzeć do świata, który dla ludzi Zachodu spowija mgła tajemniczości.
Samo słowo „współczuję” w tytule ma drugie dno, ale o tym przekonacie się w trakcie lektury.
Chcesz być na bieżąco? Polub psychologdlaseniora.pl na Facebooku.
Przeczytaj również:
BIBLIOTEKA DOJRZAŁEGO CZŁOWIEKA #1: INSPIRUJĄCE KSIĄŻKI DO PRZECZYTANIA W 2020 ROKU
BIBLIOTEKA DOJRZAŁEGO CZŁOWIEKA #2: UBOGACAJĄCE KSIĄŻKI NA WIOSNĘ I LATO
Biblioteka dojrzałego człowieka #3: Odkrywając odległe lądy; publikacja: lipiec 2020. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie zabronione.
